- καταρχαί
- Θυσίες ή σπονδές που προσφέρονταν κατά την αρχαιότητα στην αρχή μεγάλης δημόσιας ή ιδιωτικής επιχείρησης, όπως η κήρυξη πολέμου, η τέλεση γάμου κλπ. H λέξη σήμαινε και τη μαντεία για τον εύθετο χρόνο έναρξης οποιασδήποτε επιχείρησης.
Dictionary of Greek. 2013.